Ana Sayfa		İkili Yarışmalar		Kelime Yarışmaları		Zeka Yarışmaları		Günlük		Foto Kulüp		Bir Soru		Serbest Kürsü		Dostluk		Üyelik

Bilgi Yarışmaları	\|	Ödüllü Yarışmalar	\|	İkili Yarışmalar	\|	İnteraktif Yarışma	\|	Bonusmatik	\|	Ödül Listesi	\|	Çocuklar İçin	\|	Sonuçlar	\|	En İyiler

	Ana Sayfa
	Seçkin Üyelik
	Mesaj Kutusu
	Tavsiye Et
	Tıkla Kazan
	Ödül Listesi
	Gruplar / Sıralama
	Sohbet Odaları

%50 Daha Hızlı Flash Menü

Aktif soru
27.965
Aktif üye
542

GÜNLÜK ÖZELLİKLERİ

Günlük sahibi	aleyra - NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Günlük adı	bir tutam kahkaha - Herkese açık günlük
Toplam okunma sayısı	2993716
Son güncelleme / Toplam kayıt	26.06.2016 07:04:00 / Toplam kayıt: 618
ilginç bulduğum şeyleri paylaşmak istiyorum

GÜNLÜK KAYITLARI

KARIM VE BEN))

KADINLARI MUTLU ETME SIRLARI

MEKSİKA

Meksika’da İnka Tapınaklarına çıkmak isteyen Avrupalı bir grup Arkeolog, birkaç yerli rehberle yola koyuluyor. Dağın tepesindeki Tapınaklara giden uzun yolu, kısa bir sürede yarılıyorlar. Aynı hızlı tempoyla biraz daha yol aldıktan sonra, yerliler kendi aralarında konuşup birden yere oturuyor ve böylece beklemeye başlıyorlar. Tabii Avrupalı Arkeologlar buna bir anlam veremiyorlar.Saatler sonra, yerliler kendi aralarında konuşup tekrar yola koyuluyorlar, sonunda tepenin üstündeki görkemli İnka Tapınaklarına geliyorlar. Arkeologlardan biri, yaşlı rehbere soruyor;

Hiç anlayamadım, niye yolun ortasına oturup saatlerce yok yere bekledik? Yaşlı rehberin cevabı o kadar güzel ki;

Çok kısa sürede çok hızlı yol aldık, Ruhlarımız bizden çok uzakta kaldı.

Oturup Ruhlarımızın bize yetişmesini bekledik…

Niye içimizde hep bir eksiklik duygusuyla yaşadığımızı, niye mutlu olmayı beceremediğimizi, niye kendimiz olmayı başaramadığımızı ve “niye” ile başlayan daha bir dolu sorunun cevabını açıkça veriyor İnkalar’ın yaşlı torunu. Çünkü bu aptal Hayat içinde o kadar hızla yol alıyoruz ki, Ruhumuz çok arkada kaldı, hatta o nu nerelerde unuttuğumuzu bile hatırlayamıyoruz.

Çocuğunu kaybeden Annelerin çılgınlığında bir sağa, bir sola saldırıyoruz hepimiz, ama bir farkla, biz neyi aradığımızı bile bilmiyoruz…

Herkes bir arayış içinde, ama hiç kimse ne aradığını bilmiyor.

Sanıyoruz ki çok Paramız, sürekli yükselen bir Kariyerimiz, Bahçeli bir Evimiz, Spor bir Arabamız olunca biz de çok mutlu olacağız.

Hadi maddeciliği bir kenara bırakalım; niye herkes aradığı Aşkı bulamamaktan veya Evlilik hayatından şikayetçi? Çevremiz de kaç kişinin Aşk hayatı veya Evlilik hayatı iyi gidiyor? Eminim parmakla sayılacak kadar azdır. Ve eminim hiç kimse yanlışın–eksikliğin nerede olduğunu da bulamıyordur… Ben Ten uyuşması kadar Ruh uyuşmasının önemine inanırım. Hatta İnsanların Eş ruhlarının olduğuna bile inanırım. Ama Ruhları olmayan Bedenler birbirleriyle ne kadar uyuşabilir ki? Evet, önce göz görür fakat ancak Ruh sever. Ayrıca Ruhumuz olmadan Eş Ruhumuzu bulmak gibi bir şansımızın olmadığına da eminim…

İşte bu yüzden içimizde sürekli bir eksiklik duygusuyla yaşıyor çoğumuz, işte bu yüzden sürekli duvarlara çarpıp, çarpıp kendimizi kanatıyoruz ve işte bu yüzden Mutluluğu bir türlü yakalayamıyoruz…

Gerçekte hız çağında yaşıyoruz. Her şey o kadar hızlı geçiyor ki, ne İşe, ne Arkadaşlarımıza, ne Ailemize, ne Çocuğumuza, ne Kendimize yeterince vaktimiz kalmıyor. Akrep ve Yelkovanla yarış halindeyiz.

Bu yüzden bütün ilişkiler yarım yamalak, bütün sevgiler bölük pörçük, Sevmeye bile vaktimiz yok bizim.

Oysa teknolojinin nimetlerinden fazlasıyla yararlanıyoruz. Ne çamaşır yıkıyoruz ne de bulaşık, çayımızı kahvemizi makineler yapıyor, işlerimizi bir telefon, bir faksla hallediyoruz. Uçaklar bizi iki saat içinde dünyanın bir ucuna taşıyor. Hatta artık gitmeye bile gerek yok, internetle dünya elimizin altında. Ama yine de vaktimiz yok işte! Bence doğanın kara bir laneti bu. Biz o ndan uzaklaştıkça, o da bizden bütün zamanları çalıyor.

Evet freni patlamış kamyon gibi yaşamanın hiç anlamı yok. Ayağımızı gazdan yavaş yavaş çekelim ve biraz mola verip Ruhumuzun da bize yetişmesini bekleyelim artık.

Aceleye ne gerek var? Hayat yalnız biz izin verdiğimiz gibi geçer. İyi ya da kötü, hızlı ya da yavaş… Her şey bizim elimizde, Sevgi de, Aşk da, Başarı da. Ama ancak kendi Ruhumuzla buluştuğumuzda…

Kayıt tarihi : 30.09.2006 - Toplam yorum : 0

ERKEK OLMANIN DAYANILMAZ KEYFİ

Kolundaki, bacağındaki tüyleri mütemadiyen aldırmak zorunda değilsin.
Bıyıkların utanç değil, çoğu zaman övünç kaynağıdır.
Beş günlük tatil için ufak bir çanta yeter.
Her kavanozu tek başına açma kabiliyetine sahipsin.
Makyaj tazeleme sorunun olmadığı için zırt pırt tuvalete gitmezsin.
Kilo aldığında dostların sana acıyarak bakmaz.
Topuklu ayakkabı gibi bir şeyin üstünde hokkabazlık yapmak zorunda
değilsin. Ayakkabılarının topuğu ve tırnağın asla kırılmaz, çorabın
kaçmaz.
Saçının ve/veya Göğüslerinin nasıl göründüğü hiç önemli değildir.
Pişireceğin hayvanı kendin avlayabilecek güçtesindir.
Duş yapman ve giyinmen en fazla o n dakika sürer.
Gereksiz eşyaların bulunduğu bir çantayı taşıma alışkanlığın yoktur.
Ceketini alıp çıkarsın.
Beşli paket halindeki donların fiyatı, tek bir sütyenin ki kadardır.
50 yaşına da gelsen kimse evde kaldığını iddia edemez.
Çisinle İtalyanca " Seni Seviyorum " yazabilecek kadar
kabiliyetlisindir.
Yüzündeki tüm renkler orjinaldir. Ne silince, ne yağmurda çıkmaz.
Sokakta rahatça muz ve/veya dondurma yiyebilirsin.
Kimse bakmaz,rahatsız etmez.
Bira şişesini açacak kullanmadan açmanın en az beş yolunu bilirsin.
Sohbet ettiğin insanlar, bakışlarını göğüslerine doğru kaydırmaz.
Evlenince soyadını değiştirmek zorunda kalmazsın.
Her zaman tek parça mayo giyersin .
Karşı cinsle eşit olduğunu kanıtlamak için adanmış ömür süren
hemcinslerin yoktur.
Kahvehaneler, stadyumlar,genelevler, sırf senin daha keyifli bir hayat
sürmen için vardır.
Sen hiç "Erkek Hastalıkları Uzmanı" diye bir kavram duydun mu?
-- AMA HER ŞEYE RAĞMEN KÖPEK GİBİ KADINLARIN PEŞİNDEN KOŞARIZ

Kayıt tarihi : 29.09.2006 - Toplam yorum : 1

Yinede biz erkekler daha sakin davranıp , birlikte yaşamanın dayanılır ağırlıgını kabul ediyoruz.:)))

Bir gün 75 yaşında bir ihtiyar sperm testi yaptırmak için doktora gider.
Doktor adama bir kavanoz verir ve :
-Bunu doldurup yarın bana getirin, der. Ertesi gün ihtiyar kavanozu
getirip doktora verir. Doktor kavanoza bakar ve boş olduğunu görür ve
sebebini sorar. İhtiyar anlatmaya başlar :
-Doktor bey, dün gece sağ elimle denedim olmadi, sol elimle denedim gene
olmadı. Karımı çağırdım, o da sağ ve sol elleriyle denedi, ağzıyla
denedi önce dişini çıkararak sonra dişini takarak denedi gene olmadı.
Baktık olacak gibi değil komşunun karısını çağırdık o da iki elini ve
ağzını denedi gene olmadı, deyince doktor kendini tutamamış :
-Naaptınız, komşunun karısını da mı çağırdınız, diye sormuş.
İhtiyar da :
-Napalım, açamadık şu lanet kavanozu bir türlü

Kayıt tarihi : 29.09.2006 21:40:00 - Yorum sahibi: delifay

SÜPER FAYDALI BİLGİLER)))

HAYVANLARI ÇOK SEVİYORUM))

İKİZLERİN ŞARTLARI

RAHİMDE İSYAN

Kadın doğum servisinde inanılmaz bir panik yaşanıyordu.

İkiz bebek doğurmak üzere olan bir ananın rahminde isyan çıkmıştı. İkizlerden birisi diğerinin boynuna kordon bağını geçirmiş ultrason üzerinden doğmak için şartlarını açıklıyordu. Kendisine garanti verilmezse hem kendisi hem de kardeşi ölü olarak doğacaklardı; zaten sağ olarak doğup, ölü gibi yaşamak istemiyorlardı.

Hastanenin bahçesinde panzerler, koridorlarında çelik yelekli timler, aneztezi bölümünde keskin nişancılar yerlerini almış, tepede uçuşan helikopterler ve doğumhaneye morg üzerinden sızmış kameramanlar ile dekor tamamlanmıştı.

Ekip şefi, eylemi bırakıp adam gibi doğmaları halinde derhal sımsıkı kundaklanacaklarını, tepelerindeki bir tutam saça dahi dokunulmayacağı ve ilerideki iş başvurularında bu eylemin sicillerine işlenmeyeceği garantisini veriyordu.

İçeridekiler kararlıydı, kendilerine sorulmadan meydana gelmişlerdi ama artık yaşamaya değer bir dünya için bu ilk darboğazdan geçeceklerdi.

Ultrason ekranından açıkladıkları temel şartlar şunlardı:

1- Okumayıp adam olmak istiyorlardı. Yaşamlarının en körpe, en tatlı yıllarını hergün saatlerce bir tahta sıraya çakılıp çoğu lüzumsuz bilgileri öğrenmeye çalışarak, kalan vakitlerini dersanelerde floresan ışıklar altında harcamak istemiyorlardı. o nlar sadece temel hayat şifrelerini okuldan (ama böyle ruhsuz okullardan değil), kalanları da yaşamın ta kendisinden öğrenmek istiyorlardı.

Arıları kırlardan, başakları yollardan, gerekli matematiği bakkaldan, bisikleti Ayhan’dan, tarihi Halim dededen, sevgiyi Ayşe Teyze’den, sokakları Hilmi’den, dövüşmeyi Remzi’den, sevişmeyi kendiliğinden, yüzmeyi nehirden.

2- Kimsenin kendilerine; kimi seveceğine, ne zaman seveceğine, ne kadar seveceğine ve hangi limitler dahilinde seveceğine karışmayacağına dair garanti istiyorlardı.

3- Herkes ile aynı şeyi düşünüyormuş gibi yapmama hakkı, farklı düşüncelere saygı garantisi

4- Başkalarının savaşlarında dövüştürülmeme

5- İnanmadıklarını özgürce yaşamama, inançlarını özgürce yaşayabilme

6- Beş para etmez insanlara saygıya sevgiye zorlanmama

7- Paha biçilmez insanlara yaşarken layık oldukları saygıyı gösterebilme özgürlüğü

8- Prematüre küvezlerindeki şartların iyileştirilmesi

Bu 7 + 1 maddecikti temel istekleri. Ne kendilerine özel bir biberon, ne rahat bir beşik, ne de çok özel bir alt bezi.

Derken sessizlik bozuldu, ani bir hamleyle sezaryen yapıldı. İsyan bitmişti,

Bebekler kurtarılamamıştı.

Hastanede olağan bir gün başlamak üzereydi.

Kayıt tarihi : 18.09.2006 - Toplam yorum : 1

Muhteşem bir yazı. Aaaah ah anlayana, canlarım göz göre göre öldüler. Daha kimbilir bu isteklerin uğruna kimler ölecekte dünya duymayacak:(
Kayıt tarihi : 18.09.2006 23:16:00 - Yorum sahibi: yedi7

LATİN AMERİKANIN KESİK DAMARLARI

Sevgili dostlar, bugün sizlere Türkiye'nin 2001 sonrası içine düştüğü durumu da çok iyi anlattığını düşündüğüm bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Evet, tahmin ettiğiniz gibi kitabın adı 'Latin Amerika'nın Kesik Damarları'... Peki bu kitap neden bahsediyor? İsimler ve yerler farklı olmakla birlikte özünde bizden bahsediyor. Yaşadığımız 'her şeyi sat' sürecine 'ekonomik büyüme', 'küreselleşme', 'Avrupa ile entegrasyon' diyenlerin Latin Amerika'nın geçmişinden ders almak amacıyla bu kitabı mutlaka okumaları gerekli.
Sevgili dostlar, kitap, 'bugünlerin bizlerini' anlatan çok net bir cümle ile başlıyor: "Aptallığa oldukça benzeyen bir suskunluk içindeydik"... Evet, aynen bugün Türkiye'de yaşayan her kesimden milyonların, yani bizlerin olduğu gibi...
Kitabın detaylarına gelince... Alıntıları aynen aktarıyorum:
- Uluslararası işbölümü sonucu bazı ülkeler kazanırken, bazıları da kaybediyor. Bizim bugün Latin Amerika diye adlandırılan toprağımız, kendini kaybetmeye adamış durumda. Rönesans Avrupalılarının, dişlerini boğazımıza geçirmek üzere okyanusa atladıkları uzak çağlardan beri bu böyle. Fetih ganimetleri, altınla örülü vadiler, gümüşle kaplı dağlar karşısında hayal gücünün şaşkınlığa düştüğü o eski yerler değil artık buraları. Ama bölge hizmetçi konumunu koruyor. Yabancı gereksinimlerin hizmetinde olmaya, dışarısı için tükenmez petrol ve demir, bakır ve et, meyve ve kahve, hammadde ve zahire kaynağı olmaya devam ediyor. Zengin ülkeler bütün bunları tüketirken, Latin Amerika'nın bütün bunları tüketirken kazandığından daha fazla kazanıyorlar (bu cümleye lütfen dikkat!).
- Latin Amerika'nın yabancı sermaye gruplarına tanıdığı imtiyazları mutlaka duymuşsunuzdur. Ama ABD'nin başka ülkelere tanıdığı imtiyazları asla duymazsınız. Başkan Wilson şöyle diyordu: Bir ülke oraya yerleşen sermayenin kesin egemenliği altına girer...
- Kesik damarların kıtasıdır Latin Amerika. Keşfedildiği günden beri burada her şey, önce Avrupa daha sonra da Kuzey Amerika sermayesine dönüşmüş ve o uzaktaki iktidar merkezlerinde öylece birikmiştir. Her şey, bütün her şey: toprak ve tüm ürünleri, zengin madenler ile dolu yeraltı, insanlar, insanlarımızın tüketim ve üretim güçleri, tüm doğal ve insani kaynaklar...
- Sistem, yabancı patronlar bakımından ve tabii ruhunu Faust'un yüzünü kızartacak kadar düşük bir fiyata şeytana satmış olan yerli komisyoncular tarafından son derece akla uygun bir yapıdır. Ama o nlar dışında kalan herkes açısından öylesine akıldışıdır ki; geliştikçe tüm dengesizlikleri, gerilimleri ve çelişkileri de gelişip sivrilmektedir... Bağımlı ve gecikmeli olan düzeniyle, eşitsiz toplum yapısı içinde süregiden sanayileşme, işsizliğin çözümüne yardımcı olacağı yerde daha da yaygınlaşmasına yol açmaktadır. Yoksulluk artmakta, zenginlik belli noktalara yoğunlaşmaktadır.
Sonuç: Kitapta Latin Amerika ülkelerinin Telekom, bankacılık, petrol, tarım gibi ana damarlarını, hatta içme suyu şebekelerini ele geçiren ailelere, şirketlere dair detaylı örnekler bulacak ve her okuduğunuz satırda 'Türkiye'de de böyle oldu ve oluyor' diyeceksiniz.
Son söz: Yaşadığımız 'vahşi kapitalizm-küreselleşme-AB'lileşme' süreci Türkiye'yi 'finansal döngü içinde, kısa vadede sıcak para girişi ile büyüyor' gibi gösterse bile, detaya bakınca durum çok açık: Türkiye'nin de damarları kesiliyor... Yerine yeni damarlar bağlanıyor ama bazılarının da anlayamadığı gibi 'o damarlar' bizim değil..

Kayıt tarihi : 18.09.2006 - Toplam yorum : 0

TEMEL İLE DURSUN(+15)

AĞIR TAHRİK))

CADI))

Harun Reşit, savaşta esir aldığı düşman generale -Hayatını bağışlarım ama bir şartım var:
Kadınlar hayatta en çok ne ister,
budur bilmek istediğim. Bu sorunun yanıtını getir; kurtar kelleni.' der.
General sorar soruşturur, bu çetin sorunun yanıtını arar ve Kafdağı'ndaki bir cadının bunu bildiğini öğrenir.
Günlerce gecelerce at koşturur, cadıyı arar bulur ve sorar;
- Kadınlar hayatta en çok ne ister?'
Korkunç cadı, yanıt için öyle bir şart ileri sürer ki yenilir yutulur değil.

'-Evlen benimle, o zaman öğrenirsin istediğini.'
Bu ölümcül teklifi, kabul eder General ve doğru yanıtı alır almaz koşar Harun Reşid'e:
'-Kadınlar, en çok kendi özgür iradeleriyle hareket etmek ister.' Harun Reşit bizimkinin hayatını bağışlar ya; cadıyla evlenmek için de söz verilmiştir.
Evlenirler. O ilk gece; general bir bakar ki o korkunç cadı, dünyalar güzeli bir afete dönüşmüş, karanlık odada.
Konuşur cadı:
'-Benim kaderim böyle; günün sadece yarısı güzel olabilirim,
diğer yarısı ise çirkinim. Ne dersin geceleri seninleyken mi, yoksa gündüzleri dışarıdayken mi güzel olayım?
General düşünür ve;
'-Sen bilirsin, kararını kendin ver' der; işte o andan itibaren
korkunç cadı sonsuza dek çok güzel bir kadın olarak kalır.'
Peki bu öyküden çıkarılacak üç ders nedir?
1. Kadınlar en çok kendi özgür iradeleriyle hareket etmek ister.
2. Özgür iradesiyle hareket eden bir kadın, her zaman güzeldir.
3. İster güzel olsun ister çirkin, her kadın aslında bir CADIDIRRRRR....

Kayıt tarihi : 16.09.2006 - Toplam yorum : 0

DÜNYANIN EN GİZEMLİ 5 NESNESİ(2NCİ BÖLÜM)

DÜNYANIN EN GİZEMLİ 5 NESNESİ

BÜYÜK İSKENDER

BİR BABADAN EVLİLİK TAVSİYELERİ

Bir baba evlenmek üzere olan oğluna tavsiyelerde bulunuyormuş. "Son

tavsiyemi mutfakta anlatmak istiyorum" demiş. Mutfağı ve yemek yapmayı

bilmeyen delikanlı "Olur" demiş çekine çekine. Baba,ocağa aynı büyüklükte üç kap koymuş, hepsini suyla doldurup üçünün de altını

yakmış. "Şimdi,istediğim her şeyden iki tane vereceksin bana" demiş

oğluna. Sırasıyla havuç, yumurta ve kavrulmamış kahve çekirdeği istemiş...

Oğlu hepsinden ikişer tane vermiş babasına. Adam iki havucu birinci kaba, iki yumurtayı ikinci kaba ve iki kavrulmamış kahve çekirdeğini

üçüncü kaba koymuş. Her üçünü de yirmi dakika süreyle kaynatmış. Daha sonra kapları indirip yemek masasına buyur etmiş oğlunu. Yemek masasında üç tabak duruyormuş. Kaplarda kaynayan havuçları, yumurtaları ve kahve çekirdeklerini büyük bir özenle tabaklara

yerleştirmiş. Sonra oğluna dönüp sormuş: "Ne görüyorsun?" Oğlu

düşünürken açıklamaya başlamış."Havuçlar haşlandıkça aslını kaybedip

yumuşamış. Yumurtalar görünüşte baştaki gibi sert duruyorlar ama içleri

katılaşmış. Kahve taneleri ise olduğu gibi duruyor, başta neyseler

sonunda da öyleler.. " Sonra asıl tavsiyesine sıra gelmiş: "Evlilikte aşk ve

şefkat birlikte olmalıdır. Aşksız bir evlilikte her iki eş de şu

gördüğün havuçlar gibi birbirlerini tüketirler, eskitirler, pörsütürler.

Şefkatsiz bir evlilikte ise eşler birbirlerine ne kadar tahammül etseler de,

şu gördüğün yumurtalar gibi içten içe katılaşırlar, birbirlerinden

uzaklaşırlar. Aşkın da şefkatin de olduğu bir evlilikte ise, şartlar

ne olursa olsun, eşler tıpkı şu kahve taneleri gibi, birbirlerinin

yanında kalırlar, kendi kişiliklerini yitirmezler. Kahve tanelerinin tekrar

kaynatılmaya hazır olmaları gibi, o nlar da birbirleriyle baş başa uzun

yıllar geçirmeye isteklidirler.

Oğlu aldığı bu dersten tatmin olmuşa benziyordu."Asıl ders bu değil!" dedi baba. Oğlunun elinden tuttu, ocağın üzerinde bıraktığı kapların içinde kalan suları gösterdi. "Havuçlardan ve yumurtalardan arta kalan suya bak... İkisinde de bir tat yok " Kahve çekirdeklerini çıkardığı kaptaki suyu yavaşça bir fincana boşalttı. Mis gibi taze kahve kokuyordu. Fincanı oğluna uzattı. "İçmek istersin herhalde" dedi. Oğlu kahvesini yudumlarken konuşmasını sürdürdü. "Kahve çekirdekleri gibi birbirlerini tüketmeyen eşlerin paylaştığı yuva da işte böyle olur. Mis gibi, temiz ve huzur verici. Başka herkesin fincanına koyup yudumlayacağı taze kahve gibi... Çünkü o nlar birbirlerini harcamayarak, birbirlerine aşkla ve şefkatle

davranarak hayata kendi tatlarını, kokularını ve renklerini katmayı

başarırlar." Kahve taneleri gibi olabileceğiniz bir yaşam

geçirmeniz dileğimle.

Kayıt tarihi : 16.09.2006 - Toplam yorum : 0

Sayfa : << < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 > >>

Günlük yazmak için üye girişi yapmalısınız, üye girişi yapmak için buraya tıklayın.

Günlük nedir? | Günlüklerim | Yeni kayıt | Günlük ara

İş ortaklığı | Web Master | Hakkımızda | Sık Sorulanlar | Bize Ulaşın

Bilgi Yarışması

6,742188